Krivično delo nedavanje izdržavanja propisano je članom 195. Krivičnog zakonika i pripada grupi krivičnih dela protiv braka i porodice. Član 195. KZ-a definiše da lice koje ne daje izdržavanje licu koje je po zakonu dužno da izdržava, a ta dužnost je utvrđena izvršnom sudskom odlukom ili izvršnim poravnanjem pred sudom ili drugim nadležnim organom, u iznosu i na način kako je to odlukom utvrđeno kazniće se novčanom kaznom ili kaznom zatvora do dve godine.
Neretko se dešava da se učinioci ovog krivičnog dela pravdaju činjenicom da su primaocu izdržavanja kupovali garderobu, davali džeparac, plaćali neki strani jezik ili sport, međutim ovakva plaćanja mogu biti od značaja samo kao eventualna olakšavajuća okolnost. Fakultativni osnov za oslobođenje od kazne predviđen je drugim stavom, te se navodi da se učinilac neće kazniti ako iz opravdanih razloga nije davao izdržavanje.
Ovu činjenicu sud ceni u svakom konkretnom slučaju, te učinioca može osloboditi kazne usled na primer teškog zdravstvenog ili materijalnog stanja. Stavom 4. navedenog člana definisano je da ukoliko sud izrekne uslovnu osudu učiniocu krivičnog dela nedavanja izdržavanja može odrediti obavezu učinioca da izmiri dospele obaveze i da uredno daje izdržavanje. Međutim, ukoliko sud ne utvrdi ovakvu obavezu izdržavano lice nakon dobijene osuđujuće presude svoje imovinsko pravo mora da ostvaruje u parničnom postupku.